Zo kan je de prachtige zaterdag 11 maart jl. in een paar woorden beschrijven. Maar de op vrijdagmiddag ervoor gevallen sneeuw bezorgde de organisatoren (Bastiaan Bakker van Staantribune en Gijs van der Poel) en de vrijwilligers van ons stadion toch wel enige zorgen. Zaterdagochtend werd ons veld “gekeurd” door onze coördinator, Herman Suijdendorp. Gelukkig was het veld onder de sneeuw niet hard, dus er kon veilig gevoetbald worden, het sein ging op groen, opluchting alom. De lijnen die vrijdagochtend aangebracht waren, werden sneeuwvrij gemaakt door enkele vrijwilligers, zodat deze duidelijk zichtbaar werden.
In het businesshome werden er ook al volop voorbereidingen getroffen. Op vrijdag werden er 2 (huur)koelkasten geplaatst en gevuld met bier en frisdrank, zodat deze dranken op zaterdag lekker koud zouden zijn. Een verkooppunt werd ingericht en achter de bar werd er volop koffie en thee klaargemaakt door onze vaste “barman” Anton van Kooten, geholpen door zijn vriendin Ingrid. Ook werden er langs de doorgaande weg voor ons stadion verwijsborden geplaatst voor de parkeerplaatsen aan de Scheidingslaan. Vanaf ongeveer 10.45 uur druppelden de eerste spelers voor FC Staantribune binnen. Dit team bestond uit een diversiteit aan liefhebbers, waaronder medewerkers, abonnees en volgers van het magazine Staantribune en last but not least, Gijs van der Poel, degene waardoor dit allemaal ontstaan is.
De tegenstander van FC Staantribune, de veteranen van John O’ Groats, was nog niet gearriveerd, maar zo tegen de klok van 12 uur kwamen ze op hun gemak, maar wel de ogen uitkijkend, ons stadion binnenwandelen. Bij de veteranen van John O’ Groats speelde een oud prof uit Nederland mee, Theo ten Caat (o.a. FC Twente en Aberdeen). Na het omkleden gingen de teams het nog steeds besneeuwde veld op onder een stralende zon. Deze wedstrijd werd in 3x 30 minuten gespeeld, want ja, 2x 45 minuten zou voor zowel de liefhebbers als de veteranen net iets te veel van het goede zijn geweest. Tijdens deze wedstrijd dooide de sneeuw al aardig weg en werd de groene grasmat steeds meer zichtbaar.
De wedstrijd vorig jaar in Schotland werd met 7-2 gewonnen door John O’ Groats, dus was FC Staantribune gebrand op een sportieve revanche. Deze kwam er ook, want voor het eerst in hun bestaan won FC Staantribune een wedstrijd: einduitslag 6-1. De extra glans op deze overwinning was dat deze behaald werd in het mooiste voetbalstadion van Nederland. Ondertussen was er al aardig wat publiek in ons stadion binnen gewandeld en zij nestelden zich lekker in het zonnetje.
Na deze wedstrijd werd er even tijd genomen om de wedstrijd door te spreken en – door de spelers van FC Staantribune- na te genieten van deze historische overwinning. Inmiddels werd er ook al druk gebruik gemaakt van de frietkraam die deze middag goede zaken heeft gedaan, het was dan ook een heerlijke “vette hap” die zij leverden.
Inmiddels waren de spelers en begeleiding van GVC uit Wageningen ook gearriveerd voor de wedstrijd tegen de selectie van John O’ Groats. Beide ploegen kwamen onder begeleiding van een doedelzakspeler het veld op gelopen en bij het opstellen van de spelers werd zelfs het Wilhelmus door hem gespeeld, dit oogste het nodige applaus van de aanwezige toeschouwers en ook van de spelers. Het veld was steeds meer sneeuwvrij, behalve aan de boskant, waar door de schaduw van het bos de sneeuw langer bleef liggen. Voor de vaste bezoekers van het stadion was dit geen verrassing, want tijdens wedstrijden van FC Wageningen in de winter was dat deel van het veld vaak nog wit bevroren en de rest van het veld niet.
Deze wedstrijd werd wel in 2x 45 minuten gespeeld en ook nog steeds onder een stralend zonnetje. De einduitslag van deze wedstrijd was 3-0 voor GVC, maar daar tilden de spelers van John O’ Groats niet al te zwaar aan. Zij hadden namelijk de avond ervoor de wedstrijd Willem II – PEC Zwolle (2-3) bekeken en waren daarna in hun verblijfplaats Utrecht nog uit gegaan. Tsja, Schotten en uitgaan betekent meestal bier en plezier, zo ook die avond. Na het omkleden bleef het nog lang gezellig in ons stadion, alwaar spelers, begeleiding en toeschouwers nog lang na bleven kletsen onder het genot van diverse alcoholische versnaperingen. Rond 18.00 uur druppelden de mensen langzaam maar zeker ons stadion uit en rond 18.45 uur was iedereen weg, behalve enkele vrijwilligers van ons stadion die nog het een en ander aan kant maakten. We kunnen terugkijken op een zeer geslaagde voetbal(mid)dag met leuke en gezellige mensen, waarbij het weer voor deze tijd van het jaar perfect was, vooral gezien het weer op de dag ervoor en de dag erna…….het heeft zo moeten zijn. Er gingen zelfs stemmen op om van deze wedstrijd een jaarlijkse traditie te maken. Als deze traditie dan ook nog eens in ons stadion doorgevoerd kan worden, dan zouden wij dat alleen maar toejuichen. Hieronder nog enkele sfeerfoto’s van deze geweldige dag.
Ter afsluiting bedanken wij de organisatoren van deze wedstrijden voor de keuze van ons stadion om de wedstrijden hier te laten plaatsvinden, wij zijn daar heel blij mee en trots op. Uiteraard bedanken wij ook de vrijwilligers van ons stadion voor hun tomeloze inzet om dit evenement te doen laten slagen: Cor, Jan, Ludwig, Daniël, Anton, Ingrid, Herman en Harold.
Foto’s: Dick Martens, Marco Magielse, Harold van Kooten
Stadion de Wageningse Berg 